Prva srpska akademska slikarka Katarina Ivanović je na današnji dan 13. juna 1876. izabrana za člana Srpskog učenog društva i time postala prva Srpkinja akademik.
Kolekcija njenih slika koju je pred kraj života poslala u Beograd iz rodnog Stolnog Beograda (Sekešfehervara) u Ugarskoj na poklon otadžbini, smatra se začetkom zbirke Narodnog muzeja, čime se umetnica uvrstila u njegove osnivače.
-Prva je u rodu srbskom od ženskog pola, koja je u svetij hram hudožestva stupila, od Boginje posveštenije primila, i kistom živopisanija upravljati naučila – zapisao je Teodor Pavlović, srpski novinar, književnik i prvi sekretar Matice srpske u Pešti.
Kći Lazara i Marije Ivanović, uglednih Srba iz Ugarske rođena je 1811. u Vespremu kraj Stolnog Beograda, gde je provela detinjstvo. Njen veliki slikarski dar uočio je bogati trgovac Đorđe Stanković, koji je o svom trošku, šalje u Peštu, u atelje Jozefa Peškog, a mađarska grofica Čaki očarana njenim slikama pomaže joj da se se 1835. upiše na Bečku umetničku akademiju.
PROČITAJTE VIŠE:
Srbi u Beču je toplo primaju, a Sima Milutinović Sarajlija joj 1837. posvećuje spev “Trojesestarstvo”. Katarina Ivanović je 1845—1846. studirala na Minhenskoj akademiji umetnosti, gde je naslikala prvu veliku srpsku istorijsku kompoziciju “Osvajanje Beograda 1806. ” Na njoj je, istorijski opravdano, centralna figura Uzun Mirko Apostolović, koji je ušao u grad osvojivši sa svojm brocima Sava-kapiju.
To nije naišlo na dobar prijem na dvoru Karađorđevića u Beogradu, gde je došla 1846. s nadom da će živeti i raditi u Srbiji koju je poznavala samo iz priča. Zbog dvorskih spletki nije dobila nikakvu službu, već se izdržavala slikanjem portreta tadašnjih uglednih Beograđana, u čemu je pokazala najveće majstorstvo. Krajem 1847. napušta Beograd i putuje Evropom usavršavajući slikarstvo u Parizu, Italiji i Holandiji, da bi se na kraju vratila u Stolni Beograd, gde je stvarala do kraja života 1882, često slikajući istorijske kompozicije sa srpskim temama.
-Živela je život koji joj neće dati umreti, jer je ime besmrtno sviju onih, koji su osećali i radili za svoj rod – sažeo je njen život u jednoj rečenici veliki naučnik Mihajlo Valtrović, otac srpske arheologije i upravnik Narodnog muzeja.
PROČITAJTE VIŠE:
Izvor: Novosti
Foto: Wikipedia
